TRIP พิเศษ ฟังยันดึก อึด ถึก (เปลี่ยว)...ทดลองฟัง ระบบ 3 คัน 3 สไตล์...โดย: โจโจ้
(บทความนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนหนึ่งของลูกค้า มิใช่ความคิดเห็นจากทางร้านแต่อย่างใด)
บ่ายสามโมงแก่ๆ ของวันศุกร์ที่ 29 กรกฎาคม 2554
วันนี้เป็นวันที่ดี ก็เพราะ วันนี้ผมเลิกงานเร็วเป็นพิเศษ
อย่างที่น้าทุกท่านเห็นในเวปบอร์ดนี้ ผมอยากเข้าไปเยี่ยมเยียน เฮีย ซ๊อ และน้าๆ ทุกท่าน ที่ QC Caraudio 85
การเดินทางหลังจากนี้ ได้วางแผนล่วงหน้าเอาไว้หลายวันแล้วล่ะครับ
รถ Honda City สีเทาดำ เก่าๆ คร่ำครึ เรียกได้ว่าเกือบจะเป็นรุ่นลายคราม
ผมเริ่มจะเรียกมันว่า ไอ้แก่ ไม่เลือกที่จะเรียกว่า อีแก่ ด้วยเพราะรถมันสีดำ ดูขรึมๆ การมีเพศเป็นชายดูจะเหมาะสมกว่า
หลังสตาร์ทรถ มันก็กำลังทะยานออกจากลานจอดรถของโรงงานที่ นิคมอุตสาหกรรมโรจนะโครงการ 2
ตลอดเส้นทางที่รถทะยานแล่นผ่านนี้ ท้องฟ้ามืดครึ้ม
ผ่านถนนสายเอเชีย จ.อยุธยา ขึ้นสะพานออกทางถนนกาญจนาภิเษก (วงแหวนตะวันตก)
ใช่ครับ หลังจากนั้นไม่นาน ฝนก็เริ่มตก และเริ่มหนักขึ้นตั้งแต่เส้นบางบัวทองเป็นต้นไป ตลอดเส้นผ่าน บางบัวทอง บางใหญ่
บนเส้นทางนี้ มีโครงการรถไฟฟ้าสายสีม่วง ยังก่อสร้างไม่เสร็จ ทำให้ถนนบางช่วง รถติดเนื่องจากลดเลนจราจร เกิดน้ำท่วมขังขึ้น
แต่เมื่อมาถึง ถนนบรมราชชนนี ปรากฏว่า ถนนแห้ง ไม่มีอาการฝนตกแต่อย่างใด ครับ สบายหน่อย
คอมเม้นท์ สำหรับการเข้าร้าน QC Caraudio
เข้าใจความตั้งใจที่ดีของทางร้าน จะพยายามใส่ซอยบรมราชชนนี 85 เพื่อให้การจำชื่อซอยติดตาง่ายขึ้น
ไปไว้ด้านหลังชื่อร้าน เป็น QC Caraudio 85 แต่ก็ยังไม่วายครับ ผมขับเลยไปถึง
สถานีขนส่งสายใต้ใหม่ (กว่า) ทำให้ต้องกลับไปวนมาอีกรอบ
ทั้งๆ ที่ผมอยู่เลนซ้ายสุด รอจะเข้าร้านอยู่แล้ว และอีกอย่างที่ไม่น่าให้อภัยคือ
ผมก็เคยมาที่นี่ แต่นานมากแล้ว แต่คราวนี้มีรถเมล์ ขสมก วิ่งช้า บังทางเข้าร้าน อยู่เบื้องหน้ารถผม
ผมคิดว่าบริเวณตรงนั้น ยังไม่ถึงร้าน เลยตบขวาแซงออกไป เลยร้านไปเฉียดฉิว
หลังจากขับเลยร้านมาแล้ว ได้แต่มองกลับไปเสียดายอยู่อย่างนั้น
ขอความกรุณา ถ้าหากเป็นไปได้ รบกวนช่วยทำป้ายด้านหน้าให้เด่นชัดที่หน้าถนน
หันป้ายร้านเข้าหารถ แทนที่จะต้องชะโงกเข้าไปดูโลโก้ภายในอาคาร
จะขอบคุณมากเลยครับ
ถึงร้านแล้ว ผมเลือกจอด ข้างร้านเพื่อไม่ให้เป็นที่เด่นชัดจนเกินไปนัก
เพราะถ้าหาก จอดติดรถแชมป์แล้ว พาลราศีรถผมจะหมองเอาได้ง่ายๆ
ลงจากรถเข้าร้าน พบน้าหลายท่าน อย่างที่คาดหวังไว้และ ดีใจที่ได้พบน้าท่านอื่นๆ ที่ไม่เคยไ้ด้พบกัน
น้ากลม นำทีม (อีกแล้ว) ตามด้วย คุณเจี๊ยบ น้าเอ๊ะ น้าต๋อง น้าโห้ และน้ามอญ
เห็นเฮียหั่งอยู่ด้วย คิดถึงแกจัง ก็เลยเข้าไปสวัสดีเฮียหั่ง เดี๋ยวนี้ ไม่ทราบว่าใครจัดโต๊ะปฏิบัติการแบบถาวร
ให้กับ "เดอะ หั่ง" ปรมาจารย์ แห่งวงการเครื่องเสียงไปแล้ว
สำหรับเพื่อนสมาชิกทุกท่านครับ น้าท่านใดที่ยังไม่ทราบ ทราบไว้ั้ตั้งแต่บัดนี้เลยนะครับ ว่า "เดอะหั่ง"
เปิดทำการอยู่ในรั้ว QC Caraudio 85 นี้มานานแล้ว
ส่วนอุปกรณ์ แกฝากบอกว่า ยังขายอยู่เหมือนเดิม แถมยังมีผลิตภัณฑ์
ที่เป็นนวัตกรรม ใหม่ๆ จาก "เดอะหั่ง Laboratory" มากระแทกกระเป๋าสตางค์ของท่านให้สะใจยิ่งขึ้น
"อ้าว น้าโจโจ้ สวัสดีครับ ใส่ชุดเหมือนที่บอกไว้เลยนะ"
เป็นคำทักทายแรก ที่น้าเอ๊ะ หนึ่งในทีมสมาชิกกิตติมศักดิ์ QC Soceity ที่นับวันจะมีมีสมาชิกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทักขึ้นมา
เดี๋ยวนี้ QC Soceity (ผมชอบเรียกว่า QC United) จนเกือบจะตั้งเป็นทีม อเมริกันฟุตบอลได้แล้ว
เพราะหุ่นแต่ละคน ล่ำบึ้ก ระดับ นายแบบอาร์โนลด์ทั้งนั้น
คราวแรกที่เห็นรูปในบอร์ด ผมคิดว่าน้าเอ๊ะจะมีลักษณะเหมือนผู้พันแซนเดอร์
แต่พอเจอตัวจริงแล้ว หล่อและสมาร์ทกว่าที่คิดไว้ครับ
(อ้าว!!! แล้วเฮียนพไปไหน) คิดอยู่ในใจ เดินหาอยู่สักพักในร้านนั่นแหละ
"แป๊น แป๊น!!!"
เสียง แตรรถที่จอดอยู่หน้าร้านดังขึ้น หน้าประตูทางเข้าสำนักงานขายของ QC ผมด้อมๆ มองๆ ดูว่าใครมาบีบแตร
ผ่านเข้าไปในกระจกรถ ที่ทีลักษณะแบบค่อนข้างทึบ ในใจก็ยังไม่ทราบว่า
ทำไมเจ้าของรถ จะต้องทำฟิล์มทึบขนาดนี้ มีวาระซ่อนเร้นอะไรหรือไม่
เห็นท่าไม่ดี เจ้าของรถ น้าตง ฉายา "ตงพิงค์" เปิดประตูลงมาจากรถ
เข้ามาทักทายผม แล้วบอกว่าเฮียเรียกเข้าไปด้านในรถ ไปฟังเพลงกัน เลยเข้าไปทักทายเฮีย
ผมยังนับถือเฮียจนถึงทุกวันนี้ เพราะที่ทำงานของเฮีย ไม่ได้นั่งอยู่ที่ "โต๊ะเก็บเงิน"
หากแต่เป็น เบาะหน้า ทั้งซ้าย และขวา ในรถของน้าๆ ทุกท่าน
ที่เข้ามาติดตั้งเครื่องเสียงที่ QC Caraudio นี่แหละครับ
ต่อจากนั้นไม่นาน น้าคิม ฉายา ที่ผมจำได้ในบอร์ด เค้านั่นเอง "Kimberly หรือ คิม เบลอหนี้ (เมื่อแปลเป็นไทย)"
ตามมากับแฟนสาวสุดสวยทีหลัง ขออภัยด้วยที่ผมไม่ทราบชื่อนะครับ
เดี๋ยวมาต่อครับ
